Weer terug van vakantie ben ik weer lekker aan gesloten bij de aansluit groep. Om op te stappen van de F-groep. Mijn heeft zijn eigen groep bij een andere vereniging, maar hij had de vlietloop voor ijn lopers opstaan om te zien waar ze staan na de vakantie. “Doe je ook mee, dan ga ik je hazen?” Alle gekheid op een stokje. Maar na onze vakantie training was ik ook wel benieuwd waar ikzelf stond na de vakantie. Dus zo ging het geschieden en leidde mijn haas me naar een PR me 1 minuut. 00. 31.44. “Mag ik je daar heel erg voor bedanken, want zonder jou zou ik dat zeker niet halen.”
Mijn zus zocht wat motivatie voor de lijn. Dus gaat ze doen wat ik ook doe! Maar wat doe ik dan? Niets alleen maar koolhydraatarm eten. Daarover kun je meer lezen in eerdere posts. Het is wel erg leuk om dingen te kunnen delen met elkaar. Recepten uitwisselen, websites met weetjes, uiteraard de kilo’s de we kwijt raken. Dus de motivatie is weer helemaal terug! Mijn Fysio was ook erg tevreden met mijn progressie, want door het gewichtsverlies en de aansterking van mijn bovenbeenspieren heb ik al minder last van mijn knieën. Wat inhoud dat mijn weegmomenten verder uit elkaar komen te liggen. En dat is best eng. Want nu moet ik het doen zonder mijn mentor, maar gelukkig heb ik nu mijn zus om me bij te staan in onze lijn strijd!
Gisteren heb ik mee gedaan met de Westlands mooiste, nu moest ik minimaal dezelfde tijd halen als bij de Vlietloop maar dan zonder mijn haas. En weet je wat ik liep weer een PR 00.31.33. Nou ik kan je zeggen dat ik alles heb gegeven wat ik in mij had. Ik ging met 6min. de km weg, dat moest ik later terug vangen tot 6,10 de km. Maar door tegenwind liep dat zelfs terug naar 6,30 de km. maar gelukkig laat ik me nogal gek maken door mensen die vlak voor mijn voeten lopen, dus liep ik weer een stappie harder dan ben ik er maar voorbij en dat was bj de laatste nogal lastig, want ik kon zijn schaduw zien en die moest ik wel voor blijven, maar de hele weg liep er een vrouw voor me en die mocht ik niet uit het oog verliezen dan ging ik het wel redden. Toen kwam ik voor de laatste bocht mijn supporters tegen, dan krijg je hoe moe ook toch weer wat vleugels om mee te vliegen. Om de hoek nog meer support, die nog mee liep. Toen zag ik de tijdklok en zag dat ik met een aanzet een PR in de wacht kon slepen. Het is me gelukt!
We gaan met een goed gevoel de maand Oktober in, daar staan ook nog een paar leuke dingen op het programma. Groetjes, Mireille.
42kmtogo 