September wat een maand!!

Weer terug van vakantie ben ik weer lekker aan gesloten bij de aansluit groep. Om op te stappen van de F-groep. Mijn heeft zijn eigen groep bij een andere vereniging, maar hij had de vlietloop voor ijn lopers opstaan om te zien waar ze staan na de vakantie. “Doe je ook mee, dan ga ik je hazen?” Alle gekheid op een stokje. Maar na onze vakantie training was ik ook wel benieuwd waar ikzelf stond na de vakantie. Dus zo ging het geschieden en leidde mijn haas me naar een PR me 1 minuut. 00. 31.44. “Mag ik je daar heel erg voor bedanken, want zonder jou zou ik dat zeker niet halen.” 

Mijn zus zocht wat motivatie voor de lijn. Dus gaat ze doen wat ik ook doe! Maar wat doe ik dan? Niets alleen maar koolhydraatarm eten. Daarover kun je meer lezen in eerdere posts. Het is wel erg leuk om dingen te kunnen delen met elkaar. Recepten uitwisselen, websites met weetjes, uiteraard de kilo’s de we kwijt raken. Dus de motivatie is weer helemaal terug! Mijn Fysio was ook erg tevreden met mijn progressie, want door het gewichtsverlies en de aansterking van mijn bovenbeenspieren heb ik al minder last van mijn knieën. Wat inhoud dat mijn weegmomenten verder uit elkaar komen te liggen. En dat is best eng. Want nu moet ik het doen zonder mijn mentor, maar gelukkig heb ik nu mijn zus om me bij te staan in onze lijn strijd!

Gisteren heb ik mee gedaan met de Westlands mooiste, nu moest ik minimaal dezelfde tijd halen als bij de Vlietloop maar dan zonder mijn haas. En weet je wat ik liep weer een PR 00.31.33. Nou ik kan je zeggen dat ik alles heb gegeven wat ik in mij had. Ik ging met 6min. de km weg, dat moest ik later terug vangen tot 6,10 de km. Maar door tegenwind liep dat zelfs terug naar 6,30 de km. maar gelukkig laat ik me nogal gek maken door mensen die vlak voor mijn voeten lopen, dus liep ik weer een stappie harder dan ben ik er maar voorbij en dat was bj de laatste nogal lastig, want ik kon zijn schaduw zien en die moest ik wel voor blijven, maar de hele weg liep er een vrouw voor me en die mocht ik niet uit het oog verliezen dan ging ik het wel redden. Toen kwam ik voor de laatste bocht mijn supporters tegen, dan krijg je hoe moe ook toch weer wat vleugels om mee te vliegen. Om de hoek nog meer support, die nog mee liep. Toen zag ik de tijdklok en zag dat ik met een aanzet een PR in de wacht kon slepen. Het is me gelukt!

We gaan met een goed gevoel de maand Oktober in, daar staan ook nog een paar leuke dingen op het programma. Groetjes, Mireille.

Vakantie!

Bon jour!
We zijn lekker op vakantie, Remoulins Franrijk. Vlakbij de Pont-du-Gard, een mooie plek om te trainen. Tegenwoordig moet je betalen om over de Pont te mogen, maar als je voor 8.00 uur en na 20.00 uur komt is het vrij. Gelukkig, ik hoef mijn rondje niet aan te passen, alleen een kwartiertje eerder van de camping af. Vanwege de warmte lopen we altijd vroeg. Deze week ben ik nog aan de warmte wennen hier,  volgende week wil ik 1 of 2 keer het mountainbike pad nemen. Thuis heb ik de afgelopen tijd verzaakt met mijn oefeningen,  deze heb ik nu ook weer opgepakt,  nu weet ik waarom ik spierpijn in mijn bovenbenen heb! Als ik niet fit thuis kom dan weet ik het niet meer. Au revoir.

Update.

Nou fit ben ik, maar na een rondje thuis hardlopen heb ik een paar stijve kuiten waar je u tegen zeg. Het mountainbikepad heb ik 1x gelopen, en we hadden nog een kort stevig rondje. Dan liepen we naar de Pont boven aan deed ik even rekken en strekken (Ronald liep dan de trap op en neer), daarna gingen we de Pont over en dan deden we beide de trapoefening, Ronald liep deze trap 3x in zijn geheel en ik liep alleen de eerste keer de hee trap en daarna 1 of 2 x het houten gedeelte. Daarna liepen we verder in een hoger tempo en dan bij een kilometer of 4 stonden we bij de rivier deze staken we over en dan waren we weer op de camping. Dit was erg leuk om te doen.

Maandje wedstrijdjes lopen.

Het is een sportief maandje geweest. Ik heb op 9 juni mijn loopmaatje gehaasd bij de Rotterdam Ladies Run. 13 Juni hadden bij AVWaterweg clubkampioenschappen daar heb ik keurig mijn tempo vast gehouden. En afgelopen vrijdagavond (21 juni) heb ik een wedstrijdje gelopen in Kwintsheul.

Rotterdam Ladies Run

Een heel leuk evenement om aan mee te doen en natuurlijk ook vanwege het goede doel  Pink Ribbon. Mijn maatje vroeg of ik met haar wilde lopen, en dat vond ik erg leuk om te doen.  Zij had een steuntje nodig om de 5km te kunnen lopen.  We hebben er een gezellige loop van gemaakt. Ik wist dat er heel veel dames aan meededen, maar ik stond nog versteld van de hoeveelheid. Er doen zo veel dames mee dat je met geen mogelijkheid alleen kan lopen ik geloof zelfs dat de laatste dame niet alleen loopt. Na de 5km start de 10km en daar lopen ook zoveel dames mee. Het is echt ongelofelijk. Je bent op zo’n moment ook allemaal sisters, lekker in het rose! 00.38.16

Clubkampioenschappen AVW

Hier ging ik ergens voor, mijn doel was mijn tijd vasthouden van de vorige keer (33.15.43), het liefst iets sneller. Ik was zelfs iets eerder gestopt met werken.  Het werd geen meevallertje, er stond een hele harde wind en ondanks dat we tussen de kassen liepen  bleef er nog wel een stuk harde tegen wind te trotseren op de dijk vlak voor de finish. Daar werd ik uit de wind gehouden door de nummers 1 en 2 van de dames, maar deze zijn zo slank dat de wind nu als tussen de tralies door kwam. Maar alles helpt. Op de baan kon ik nog flink aanzetten en ik heb het gehaald. 00.33.01.

Voor de eerste keer liep ik met muziek op tijdens de wedstrijd, dit doe ik altijd alleen als ik alleen gaat lopen. Maar met de wedstrijd vond ik het erg fijn. Ik lette minder op mijn zware ademhaling en mijn benen gingen ontspannen op het ritme van de muziek, dus voor herhaling vatbaar.

Weegmomentje

Dat was even een heerlijk moment, 2 kilo lichter dan de vorige keer en ook nog het vetpercentage naar beneden. Mijn knieën doen de laatste tijd iets meer pijn maar dat gaat wel weer over, gewoon keurig mijn oefeningen blijven doen.  Ik word altijd erg opgepept door het enthousiasme van mijn fysio. Heerlijk ik ga er weer voor.

Oranjeloop Kwintsheul

Na een weekje rugpijn ga ik toch een wedstrijdje lopen. Dinsdags kon ik vanwege de rugpijn niet lopen, dat zou niet verstandig zijn dat is dan te belastend op zo’n moment. Dus een avondje rust, donderdags kon ik niet lopen vanwege een etentje gezellig met mijn collega’s. Dus manlief bood aan om vrijdagavond met hem mee te gaan om in Kwintsheul  een wedstrijdje te lopen. Daar ging ik voor en wilde nu een echte pr. Het is gelukt, maar het ging niet vanzelf.  Het parcours was wel leuk opzich, kriskras door het dorp heen. Ik kon alleen slecht ik mijn ritme komen, toen we eenmaal buiten het dorp liepen ging dat wat beter, maar ik liep een stuk harder voor mijn gevoel. Dus toen ik Ronald zag aankomen was ik ook erg blij. Hij heeft me echt door de laatste km geloosd door tegen me te praten kon ik wat ontspannen, maar over de finish was ik wel behoorlijk leeg. 00.32.40. Zo mijn pr is binnen.

Weegmomentje.

Maandag ging ik weer voor mijn weeg moment. Dit werd een rare gewaarwording. In kilo’s was ik aan gekomen, maar mijn vet percentage was afgenomen een mijn kilo in vet ook. Maar voor mij veel belangrijker is dat ik na mijn weegmoment weer vol positieve energie zit dat ik er weer voor wil gaan. Want de motivatie ebt nog weleens weg, al helmaal als je een maandlang allemaal verjaardagen hebt. En het weer helpt me ook niet echt op weg, want hardlopen in de stortregen daar ben ik niet van. Hopelijk wordt het weer beter weer en kan ik weer lekker wandelen of hardlopen.

Groetjes Mireille.

BAHH!

Koolhydraatarm eten is iets dat even moet wennen. Je eet geen brood, aardappelen of pasta’s meer. Dat zijn wel dingen die je bijna gedachteloos pakt als je aan eten denkt, of als je honger hebt. De eerste weken ben je dan aan het zoeken naar oplossingen voor bepaalde momenten, want tussen de middag is niet moeilijk. Dan eet ik gewoon lekker een grote salade, het diner is eigenlijk hetzelfde als de rest van het gezin maar dan zonder aardappels. Bij een diner met pasta of rijst maak ik iets anders klaar of eet ik weer een salade. Als er tortilla’s op het menu staan dan rol ik de vlees-bonenmix in een slablad en dat vind ik eigenlijk lekkerder dan de tortilla of taco. De tussendoortjes vind ik het moeilijks, want je gebruik ook geen suiker meer. Tussendaaor neem ik een handje noten of een stukje chocolade.

Ook heb je weleens een onaangename ervaring. Vorige week was ik jarig dus wilde ik verantwoord trakteren. Nou dan maar niet verantwoord maar gebak is het lekkerst als je gewoon suiker en gewoon (in dit geval) kaajes of bastonge koeken gebruikt. Ik had een basis recept voor een koolhydraatarme taartbodem, dat werd een omelet waar een paar amandelen en wat vanille door gewandeld hadden. En Stevia is de vervanger van suiker, maar smerig! Dus de monchou-slagroommengsel smaakte heel zoet, maar ook echt nep. En jam maken zonder suiker slaat ook nergens op. Eind resultaat een taart die er niet alleen uit ziet als een geitenharensok, maar ook zo smaakt! Dus ben ik maar naar de winkel gegaan en heb lekkere chocolaatjes gehaald.

Eet smakelijk, Mireille.

Het begin is er.

Vandaag is het begin er, de eerste wedstrijd die me moet leiden naar meer.  Ik heb lekker gelopen, voor me gevoel een tikje te hard maar wel dat ik het kon volhouden. Bij de 2km hoorde ik een mannetje achter me lopen en bij de 3km kwam hij naast me lopen, daar was ik wel blij mee. Vanaf toen kon ik wat ontspanning in mijn lopen krijgen, Tussen de 2 en 3 km krijg ik het gevoel dat ik wil wandelen, dat wil ik wel, maar dat sta ik mezelf niet toe. Gelukkig had ik donderdag een rondje van 5km met Ronald gelopen zodat ik weer wist wat het was en of ik het nog kon.

Mijn tijd kun je zien bij mijn uitslagen